Jak zbudowane są stałe aparaty ortodontyczne?

Stałe aparaty ortodontyczne przykleja się do zębów specjalnym klejem na cały okres leczenia. Dostępnych jest kilka rodzajów tego typu aparatów, a wybór konkretnego modelu uzależniony jest m.in. od wady zgryzu i wieku pacjenta. Wszystkie typy aparatów stałych mają jednak pewne typowe elementy. Poznasz ich budowę, czytając poniższy tekst.

Istotą działania stałych aparatów ortodontycznych jest naciskanie łuku ortodontycznego na zęby i przez to wymuszanie na nich ruchu. Podczas kolejnych kontroli ortodonta reguluje poszczególne elementy, by właściwie ustawić nacisk aparatu na zęby. Główne części aparatu stałego to:

  • zamki – części, które przykleja się do środkowych części zębów. Najczęściej zrobione są z metalowej płytki ze szczeliną, przez którą przebiega łuk ortodontyczny. Na niektórych zamkach znajdują się haczyki, pozwalające na zamontowanie dodatkowych elementów leczenia. Zamki zamocowane na szóstkach wyposażone są w specjalne pierścienie, umożliwiające separację zębów;
  • łuk ortodontyczny – drut tytanowo-niklowy przebiegający przez szczeliny, który ortodonta wymienia na kolejnych wizytach kontrolnych na coraz mocniejszy i sztywniejszy. To główny element, który powoduje zmianę zgryzu;
  • ligatury elastyczne – miękkie, kolorowe elementy, zwane potocznie gumeczkami, których zadaniem jest utrzymanie łuku w zamkach i ustabilizowanie aparatu stałego;
  • łańcuszki elastyczne – połączone ligatury, tworzące formę koralika. Ich zadaniem jest zapobieganie rozsuwaniu się zębów;
  • osłonki silikonowe – elementy nakładane na łuk zębowy w przypadku braków w uzębieniu. Chronią dziąsła i śluzówki przed urazami;
  • sprężynki – części nakładane na fragmenty łuku, aby rozsunąć zęby.

 

Rodzaje aparatów stałych

Aparaty stałe mogą pełnić różne funkcje. Stałe aparaty utrzymujące odstęp stosuje się głównie u dzieci w momencie utraty zęba mlecznego, aby utrzymać właściwy odstęp do czasu pojawienia się zęba stałego. Aparaty specjalne służą do eliminowania nawyków takich jak ssanie kciuka czy popychanie zębów językiem.